Een beetje anders
ZEMST – LAAR – Een project voor het goede doel, daar werkt het vierde leerjaar van de pimpernel graag aan mee. Samen met OTB (Ons Tehuis Brabant) maakten de kindjes sleutelhangers voor het ‘Vanbinnen ben ik net als jij’ project. Het leert de kinderen dat mensen met een verstandelijke beperking vaak minder anders zijn dan we op het eerste zicht denken. Samen deden ze een aantal activiteiten om elkaar beter te leren kennen. Karolien Peeters, bezieler van het project, legt het graag uit.
Wat hebben jullie juist gedaan?
“Ons project duurt twee weken lang. De eerste maandag ging ik met vier bewoners kennismaken in de klas. Op donderdag gingen de kinderen naar OTB om daar in de voormiddag mee te werken in de dagwerking en in de namiddag kwamen ze op bezoek in onze leefgroep, Zuurhage, die buiten de campus, in een gewone woonwijk ligt. De donderdag nadien gingen we met z’n allen naar het Kunstproeven Festival van Sjarabang waar we deelnamen aan verschillende workshops. En de laatste vrijdag knutselden we samen als afsluiter. De kinderen verkochten ook zelfgemaakte (deels door hen, deels door onze bewoners) sleutelhangers en schonken de winst (meer dan 500€!) aan OTB.”
Van waar komt het idee?
“Juf Sofie en ik zijn zeven jaar geleden met dit project gestart. We deden dat nadat ik met enkele bewoners op school was om in de tweede kleuterklas een SMOG-lesje te geven. We merkten toen dat leerlingen van de lagere school heel ongepast staarden naar onze bewoners maar beseften ook dat dat niet abnormaal is als je nooit in contact komt met mensen met een beperking. Daar wilden we graag iets aan doen, vooral duidelijk maken dat anders zijn helemaal niet zo erg is. Als themalied werken we ook altijd met “Een beetje anders” van Niels Destadsbaeder omdat dat exact gaat over wat wij de kinderen willen leren.”
Hoe heb je dit aangepakt?
“De nadruk ligt vooral op samen dingen doen. Zo merken de kinderen snel dat het niet erg is om een beetje anders te zijn. Onze bewoners gingen tijdens de speeltijd ook gewoon mee naar de speelplaats waar ze samen met de kinderen voetbalden of dansten, heel fijn om te zien! Waar we in het begin van het project vaak nog wat twijfels zien, zien we echt vriendschappen groeien tijdens die twee weken. Als ik zie wat we in die zeven jaar al bereikt hebben, durf ik zeggen dat juf Sofie en ik toch een steentje verlegd hebben in Zemst-Laar. Kinderen van het vijfde en zesde leerjaar, die het project dus ook al deden, zijn altijd heel enthousiast als ik met mijn bewoners op school kom. Ze komen altijd dag zeggen en zijn oprecht blij om de bewoners nog eens te zien. Dat hadden we zeven jaar geleden zelfs niet durven dromen! Ook van ouders krijgen we hele enthousiaste feedback.”
Wat vonden de kindjes ervan?
“Die hebben stuk voor stuk genoten van het hele project. Voor het grootste deel van de kinderen ging er een nieuwe wereld open. Ze komen anders zelden tot nooit in contact met iemand met een verstandelijke beperking en nu gebeurt dat in een vertrouwde omgeving. Als ik na het project kinderen van de klas tegenkom, vragen ze vaak hoe het met onze bewoners gaat. Sommigen overtuigen hun ouders zelfs om naar een activiteit op OTB (lenteverkoop, oktoberfeesten, ..) te komen!”
Waarom heb je hieraan deelgenomen?
“Omdat inclusie begint op jonge leeftijd. Als zij “anders zijn” als normaal beschouwen, wordt de maatschappij daar alleen maar mooier van. En het werkt, dat zien we aan de evolutie van ons project in die zeven jaar. Bij de eerste editie waren sommige kinderen echt bang, nu starten ze met een open blik. Ik ben er zeker van dat ze deze ervaring meenemen in hun verdere leven.”
We wensen jullie alvast super veel plezier de volgende jaren.
Tekst: Sofie De Win en
Karolien Peeters,
foto: Sylvie Dehasque
